Voor het eerst sinds twintig jaar - toen ik ontslag nam om boeken te gaan schrijven – mag ik weer mopperen in Hp/De Tijd. In 2004 was het nog een weekblad, beter bekend als ‘dat Fortuynistische blaadje’, terwijl ik bij De Groene Amsterdammer ‘de reactionair van de redactie’ werd genoemd. Logisch, ik bracht de jaren negentig door op een roebelsalaris tussen de puinhopen van extreemlinks wensdenken. Allemaal de schuld van Rusland! Van Karel van ’t Reve tot Wierd Duk: je gaat dat land links naar binnen en rolt er rechts weer uit. Wie volwassen wordt in een heftig land, raakt gesteld op wat ze hier afserveren als ‘niet meer van deze tijd’. Omdat het functioneert, en beschaving juist blijkt uit het reilen en zeilen van de kleine dingen. Wie in een soepzooitje heeft gezeten, houdt van beproefde recepten. Liever spruitjeslucht in je portiek dan die van gangreen, zeg ik altijd maar.
Deze zin: “Niet weten waar te beginnen, want: wie heeft welke informatie tot zich genomen, en vooral, welke niet?” is belangrijk: hier zegt columniste eigenlijk dat we afhankelijk zijn van de info die opleidingen doorgeven. Gezien de Harvard affaire, niet altijd even gebalanceerd. Lees 'Exodus' als je meer over de geschiedenis van Israel wilt weten.
Via GeenStijl de epistels van mevr. De Moor ontdekt. Wat een verademing. Grappig, vlijmscherp en goed geschreven.
Deze zin: “Niet weten waar te beginnen, want: wie heeft welke informatie tot zich genomen, en vooral, welke niet?” is belangrijk: hier zegt columniste eigenlijk dat we afhankelijk zijn van de info die opleidingen doorgeven. Gezien de Harvard affaire, niet altijd even gebalanceerd. Lees 'Exodus' als je meer over de geschiedenis van Israel wilt weten.